Bu bölümde bir diğer fanzin noktamız olan Kırkmerdiven’de çekimlerimizi yaptık. Her bölümde olduğu gibi yeni çıkan fanzinleri dilimiz döndüğünce anlatmaya devam ediyoruz. Yılan Ve Tavuskuşu Fanzin, Kaotik Fanzin ve Hasar Fanzin’in Bahar/2018 sayısı bu hafta okuduklarımız. Keyifli seyirler.
Suadiye Fanzin Buluşması esnasında aklımızda parıldayan bir fikir, bir anda, gerçek oldu. Demiştik ki “Tabii ki bu bilgi aktarımına ayrılan vaktin az olmasından yakınanlarımız olabilir ve bu sebeple aklımızda bir parıltı belirdi: ‘Neden bir kolaj atölye etkinliği düzenlenmesin ki?’” ve düzenlendi. Tam da Fanzin Apartmanı söylevine uygun şekilde; Yaptık Oldu! Her neyse, sözü çok …
Analog Kolaj Toplaşması 20 Ocak 2018 ve Fanzini (PDFli) Devamını oku
“Ata benzeyen eşek, anırınca kendisini belli eder.” Uzun zamandır edebiyatı ileriye taşıdığını düşünen yayım organları, piyasa üzerinden atıp tutmakta. Kimisi yüksek edebiyatını yaparken kimisi sevgili “ilah” sosyal medya üzerinden şair ve yazarların doğum, ölüm ve bilimum gerekli olaylar üzerinden postlar paylaşıyor. Tabii ki bu olaylar ticaret erbaplarının işine yaramaktan pek öteye gitmiyor. Bu durum …
TEZGÂH KURULDU VE KAĞITLAR DAĞITILDI: EY AHALİ YER KAPIN Devamını oku
Yazan: Selma Cengiz Hasar: Herhangi bir olayın yol açtığı kırılma, dökülme, yıkılma gibi zarar Yollar, gidildikçe uzaklaşan kıvrımlar; geçmiş ise kendini tekrar eden bir serzeniş silsilesidir. Zaman, bir gün hatırı tamir etmeyi başarabilirse, hayat diye adlandırılan kaos, yeni bir yolun kıvrımında kaybolabilir. Böylece insanlığın “Hasar Payı” -umutlar ışığında- yolumuzda köstek olmayı bırakır. Bize kalan ise …
“Çünkü biz her mevsimde bir kere, tökezleyip düşmeye geldik. “ böyle diyor Hasar Fanzin, kırıkları iyileştirme çabasındansa onları ilikte hissetme yanlısı. Diyor ki eğer hasarların farkına varır, onları hissederseniz belki sayfaların arasında aranırken bir yara bandı bulursunuz. Hasar, 20 sayfalık kendisi için iyileşmeyi unutuş fanzini. Hasar Fanzin’in çıkarılmasına İlker Öner, Yunus Abid, Ezgim Kaba …
Yılların Kadıköylüsü değilim ama olsaydım da Yeldeğirmeni’nden çok dışarı çıkmazdım. Öyle bir yer ki; sokaklarında çağa inat bir eskilik ve yenileşme karşıtı nostaljik havası var. Çok ahkâm kesemem elbet, eskiler daha iyi bilir ama her şeye rağmen buranın sakinliğinde, dışarıda kalmışlığında, yorgun argınlığında, tozlu kafelerinde insana huzur veren bir şeyler var ve dedik: “Biz …