20 Şubat Pazar günü uzun bir aradan sonra KlorakSanat İnsiyatifi’nin mezatı gerçekleşti ve Alsancak/ Bardak Bar’da yapılan etkinliğe birçok kişi katılım gösterdi. Fanzin Apartmanı olarak biz de oradaydık ve güncel fanzinlerin bir araya geldiği güzel bir masa açtık. Fankitlerin de yer aldığı masa önemli sayılabilecek bir ilgi gördü. Mezata dair bahsetmek istediğim hoş ayrıntılar var, sizlerle izlenimlerimi ve düşüncelerimi paylaşmak istiyorum.
Öncelikle bu etkinlik, yaz aylarında ani bir kalp krizi ile vefat eden, KlorakSanat’ın kurucusu Nazlı Kulan adına düzenlenmiş ve onun anısına, mezatın tüm geliri Hayvanlar İçin Projeler Derneğine bağışlanması amacıyla bir araya gelmişti. Giriş paralı olup 10 tl ücretle, gene derneğe bağış olarak verilecek olmasına karşın sahneden mütevazı bir duyuru yapılıp, kumbaraya atılmasını rica etmekle yetinmeleri oldukça şık bir hareketti.
Erkenden gelip fanzin masamızı açtık ve aşağıda sohbete koyulduk. Organizasyon sahipleri geldiler, mekân ayarlamalarını yaptılar derken üst kat yavaş yavaş dolmaya başladı. Masamız cumba tarafında olduğundan hava kararıncaya kadar fanzinlerle ilgilenenler uygun bir seyir imkânı yakaladılar. Sonrasında Deniz Ataman ve Efe Mert Erdiker’in sunumuyla mezata geçildi ve tuvale yapılmış, çoğunluğu yağlı boya olan resimler 10 tl gibi bir başlangıç fiyatıyla açık arttırmaya sunuldu. Açıkçası olayın bu tarafını önemsiyorum çünkü bağımsız olarak, bir artı değer talep etmeden resimlerini ilgilisiyle buluşturan, hiçbir reklam pompalamasına maruz kalmadan, değerinin gene ilgilisi tarafından belirlendiği bu organizasyonları kıymetli buluyorum. Resim sanatının, fularlı abilerin galerilerde kestikleri ahkâm noktasından çıkıp samimi, elitist pozlardan uzak, en önemlisi de kendilerine biçtikleri kostümlerin bol geldiği sanatçıcıkların tiksindirici profillerinin yer almadığı bir etkinlikti. Halk olarak tanımladığımız çoğunluğu gerek parasal, gerekse statü çerçevesinde sanattan ayrıştıran her yapıdan tiksinmişimdir. Buradan baktığımda KlorakSanat İnsiyatifi’nin bu bariyersiz iletişimiyle adından söz ettirecek işler yapacağı duygusuna kapılıyorum.
Birbiriyle iç içe, yer yer küçük diyaloglarla devam eden mezatta belki de en sıkıntılı olan durum ışık yetersizliğiydi. Benim gibi birçok kişinin de resimleri ayrıntısıyla görmesine mani olan kırmızı sahne ışığına rağmen ilgi eksilmedi. Tabii biz de kararan hava dolayısıyla fanzinleri gösterirken telefon ışığı kullanarak devam ettik. Fanzinleri bilenlerin yanı sıra daha önce hiç karşılaşmamış bir toplamla fanzini buluşturmak ve ilgilenen gözlerle karşılaşmak bizleri mutlu etti. Gerek etkinlikten gerekse masa açtığımızı duyup gelen tüm ilgililere, dostlara şahsım ve arkadaşlarım adına buradan teşekkür ederim.
Fanzin Yürüyor!