” emek yücedir! ”
Fanzin kültürünün renklerine fabrikalardan, tarlalardan, gecekondulardan, okul sıralarından, tribün koltuklarından kızıl renk katanların fanzini ‘No Pasaran’ fanzinin ikinci sayısı gereken yerlerde…
Halkı aydınlatmayı, bilinçlendirmeyi; onların sorunlarını marksist bir bakış açısıyla dile getirmeyi görev bilmiş kişilerin fanzini, ezilenlerin ve işçi sınıfının fanzini… Fanzinin ikinci sayısında toplumcu edebiyatın işlendiğini açık açık göreceksiniz. İkinci sayılarına Gorki’nin Ana kitabından kesitlerle başlayan No Pasaran ailesi devamında Fanzin Apartmanı ile yaptığı röportajı da okuyucularıyla buluşturmuş. Kritiği okuduğunuzda fanzin kültürüne nasıl adım attıklarını, No Pasaran’ın amacının ne olduğunu ve işlenişini göreceksiniz. Devamında 1960 yılında katledilen Turan Emeksiz’i Nazım Hikmet’in şiiriyle anmanın ardından Türkiye’deki sol partilere karşı yapılan bir eleştiri karışınıza çıkacaktır. Devrimci duruşu olan bir fanzinde Adana Demirspor’a rast gelmemek mümkün mü? Açık mavi ve koyu lacivert formalarıyla Lenin’in bize kucak açtığını Yılmaz Güney’in ise sol yumruk kaldırdığını göreceksiniz. (İtiraf etmek gerekirse ADS forması Lenin’i biraz zayıf göstermiş.) 🙂
Günümüzün politik gündemlerinde olan Ahmet Şık’ın, Nuriye Gülmen’in ve Semih Özakça’nın fotoğraflarını gördükten sonra Nazım Hikmet’in Düşman şiiriyle kapanış yapılmakta. Kızıl sadeliği ve güzelliğiyle hazırlanmış olan bu fanzini okumakta fayda var.
No Pasaran herkesin fanzini…