…Sıvadık’ın 21. Sayısını ilk elimize aldığımızda bizi zamana dair ufak bir yazı karşılıyor. Son zamanlarda Saatleri Ayarlama Enstitüsü’nü okuduğumdan olsa gerek bir hayli etkiledi beni ve o kitaptan alıntı yaparak bir karşılık vermek istedim bu ufak yazıya: “Saatin kendisi mekân, yürüyüşü zaman, ayarı insandır…” O yazıdaki depresif havayı, bu alıntıdaki ‘ayarı insandır’ sözü ile …
Bir fankit vardı, neydi adı? “Kışlar Kanlı Geçer” Kabilede Bir Gece bir çizgi öykü. Çizgiler Orkun Bozkurt’a, öykü Yunus Abid’e ait. 4 kişilik kabile(Fır, Sez, Mah ve anlatıcı) ön kapakta bizi karşılıyor ve gece başlıyor. Anlatıcı hikayeye en aklı başında olanları bendim diyerek giriyor. Kendini tariflerken şöyle diyor: “Bense her türlü normal ve ideal …
Gecekondu güzel bir derleme ürün koyuyor ortaya. İlk sayısında da aynı bütüncül bakış açısına sahipti, bu sayıda da aynı çizgiyi başarıyla korumuş. Anlatılan veya susulan her ne biçimde önümüze sunulan bu gösteriden payımızı bir başka biçimde yoğurarak anlatmayı hedefliyor. İsminden de anlaşılacağı üzere bir karşı duruş, inatçı bir varoluş hikâyesi bu. Şehirle kavga içinde yaşayan …
Yazan: Selma Cengiz Hasar: Herhangi bir olayın yol açtığı kırılma, dökülme, yıkılma gibi zarar Yollar, gidildikçe uzaklaşan kıvrımlar; geçmiş ise kendini tekrar eden bir serzeniş silsilesidir. Zaman, bir gün hatırı tamir etmeyi başarabilirse, hayat diye adlandırılan kaos, yeni bir yolun kıvrımında kaybolabilir. Böylece insanlığın “Hasar Payı” -umutlar ışığında- yolumuzda köstek olmayı bırakır. Bize kalan ise …
İçlerindeki ateşi, yangını göze alarak kağıda döken aynı jenerasyonun farklı versiyonları -Afrika dahil- her yerde eşit olduklarını ilan ederek, kendilerine kattıkça bize de katmayı amaçlayarak, yılmamak üzere bu yola çıktılar. Den beri fanzin böyle doğdu, özünde dostluklar bağının çevresinde şekillendi, o bunu dedi, bu böyle yazdı ve ilk sayı matbaanın rahminden düştü. Adını hep …
Orkun Bozkurt’un hikâyelerinin ardından ince bacaklı atlar koşuyor. Hem hızlı hem de ufak dokunuşların bol olduğu çizgi romanların sahibi kendisi. Bu çizgi romanları bir kere okumak yetmeyebilir; ilk turda okunur, ikincide izlenilir, belki üçüncü turda kana karışır. Mayın Tarlası ise son parçası, kanıma geçiş evrelerimi anlatayım. Amerikan havalı hikâyelerin yerli ve eski model karakterler tarafından …
Hararetli bir kapakla sünnetin tanımlarını yapıyor Sünnet. Önsözümsü bölümde mevzuları, geçen zamanı, olanı biteni anlatıyor. Yazım yanlışlarıyla aralarındaki ilişkiyi anlatırken ellerinden geldiğince hata yapmamaya çalıştıklarından ama amatör olduklarından bahsederken “…bir Alex’te değiliz” demesiyle gülümsememe vesile oldular. Allah, Hızır veya Odin* de onları güldürsün. Sonraki sayfada bir Derleme var, hayatın herhangi bir konu sınırlamasına …
Üzerine düşünüp bir anlam arayışına girdiğim ama gitgide zihni bulandıran bir rüya gibi bir fanzin At Kafası. Hatırlamaya çalıştıkça “Acaba gördüğüm rüya sahiden böyle miydi yoksa şimdi ben mi üretiyorum düşündükçe?” ikileminde bırakacak kadar flu bir örtünün altından okutuyor kendini. Meseleye dahil olmaya çalıştıkça bile isteye içine sokmuyor ve bu tahrikle bir hevesle inceliyorsun …
Fanzinleri sırtlayıp Galatasaray Üniversitesi’nin yolunu tuttuk. Kampüsten içeri heyecanla girdik. Manzara baş döndürücüydü, bir yandan da güneş ile rüzgârın savaşı vardı. Biz de bu savaş meydanında ortada kalmıştık; güneşten yanıp kızarıyor, rüzgârdan uçan fanzinlerin peşinden koşuyorduk. Fonda her daim bir gitar sesi vardı. GSÜ Fest kapsamında Fanzin Günü de festivalin bir mezesiydi. Müzik dinleyenler, …
“Çünkü biz her mevsimde bir kere, tökezleyip düşmeye geldik. “ böyle diyor Hasar Fanzin, kırıkları iyileştirme çabasındansa onları ilikte hissetme yanlısı. Diyor ki eğer hasarların farkına varır, onları hissederseniz belki sayfaların arasında aranırken bir yara bandı bulursunuz. Hasar, 20 sayfalık kendisi için iyileşmeyi unutuş fanzini. Hasar Fanzin’in çıkarılmasına İlker Öner, Yunus Abid, Ezgim Kaba …