Çeşme’ye zorunlu iniş yaptığım günlerdeyim. Ege’nin bir çok tatil yerleşkesi gibi buranın da en önemli eksikliklerden biri, genel geçer tatilci kafasının iliklerine kadar işlemiş olması. Haliyle dışarıdan, sergi veya performans için gelen sanatçıların da kategorizesi bu yönde olunca şaşırtıcı işlere çok az rastladığımı söylemeliyim. Belki de bu, günümüz sanatçısının genel bir portresidir.
Elbet yerel yönetimin burada “bir şeyler yapıyor” görünümü mevcut ama buna ne kadar konsantre oldukları ortada. Meydana getirmekten ziyade, bir ürün, bir mal gibi, mevsiminde içilen bir limonatayı pazarlar gibi Çeşme’yi gösterdiklerinden beklenti de bu yönde oluyor. Kullan-At. Böyle bir algı yönetimine gelenlerin fotoğrafı ortada.
Bu sıkıcı tabloyu biraz olsun farklılaştıran bir etkinlikten bahsetmek istiyorum. Ardan Keskin, Yiğit Çelik, Ecem Karakter ve Boray Tatari‘nin, Alaçatı Değirmenaltı Sanat Galeri’sinde açtıkları sergiden…”Dostlar sergide görsün” zihniyetinden uzak, hem yaptıkları eserlerle, hemde yansıttıkları yaşam algısıyla, farklı bir iş ortaya koyduklarını gösteriyordu. 3 Temmuz Pazartesi günü açılışının yapıldığı sergide, resim olduğu kadar müzikleriyle de dikkat çektiler. Açıkçası bu iki dalı, birbirinden bağımsız kanallardan, bu denli bütünlüklü yansıtabileceklerini düşünmüyordum. Alaçatı Değirmenleri’nden inerken, ışıklı merdivenlerin aşağısında müziği duyan herkesin katıldığı ufak bir sokak partisi… Her tarafından bir medyatiğin fırladığı Alaçatı turundan ziyade, ellerinde biralarıyla ve bu tınıya kulak veren insanlarla bütünleşen bir doğaçlama hali.
Ben de Fanzin Apartmanı olarak fanzinlerle yerimi aldım ve etkinliğe ortak oldum. Bu tip yerlerde masa açtığımızda en çok karşılaştığımız ve şahsen, her seferinde cevaplamaktan bıkmadığım o meşhur soruyu tekrar tekrar cevapladım. “Fanzin nedir?”. Buraya bir şekilde ulaşan fanzinlerin okurlarıyla konuştum. Onca tüccar çer çöpünün arasında okurunu bulan fanzinlere bin selam olsun.
Güzel bir akşamın sonunda masayı toplarken yeni dostlar edinmenin mutluluğuyla oradan ayrıldım. Hepsi iyi insanlar. Bir yerlerde gene kesişir yollarımız…