İlk sayılarından beri severek, hayran kalarak ve kıskanarak takip ettiğim Buluntu Fanzin 5. Sayısını çıkardı.
Şehrin sokaklarında, çöplerde, bit pazarlarında bulunmuş ve değerlendirilmiş hatta bazen tamamlanmış bir ton buluntu yine gözler önüne çıktı. Bir insanın çöpü başka birinin hazinesidir demiş miydik?
Birisi için can yakan bir anı bir başkasının hikâyesine dönüşüveriyor bazen. Ya da birisinin önemsemeden attığı bir not rüzgarla savrulup bir başka kayıp ruhun alnına şak diye yapışabilir belki. “Bütün dünya bir sahnedir… Ve bütün erkekler ve kadınlar sadece birer oyuncu…” Ve bu dehşet verici, hayret ettirici, şahane ve acayip sahnede ufak bir rol alırız hepimiz. Bu buluntular da rolümüzden geriye kalanlardır işte. Birkaç kostüm, bir avuç dekor. Ve yalnızca iyi bir tiyatro izleyicisi bulur bu buluntuları toplayacak cesareti. Çünkü başkalarının hayatlarına açılan bir pencerede ne göreceği hiç belli olmaz insanın.
İşte bu cesarete sahip olanların yaptığı Buluntu Fanzin 5. Sayısı ile karşımızda. İlk buluntularda yapılan İzmir’in Kavakları tamamlaması özellikle Londra’da bulunan resimler ile birleşince beni hayli gülümsetti.
Ayrıca prospektüsleri görüyor olmak beni her seferinde mutlu ediyor. Bu güzel fikir için tüm ekibi kutluyorum.
Ankara’da bulunan evde kal temalı kâğıtta beni düşündürdü. İşte bu noktada cesaret gerektiren anılardan bahsetmek daha doğru olacak. Bu sıkıcı ve iç gıcıklayıcı günler bitse bile duvardaki bir yazıda, yerdeki bir kâğıtta ya da çöpteki bir maskede yaşamaya devam edecek. Ve yine pencereden bakmaya cesareti olanlar bu buluntular ile bize yol göstermeye devam edecek.
Emeğinize sağlık dostlar. Fanzin Yürüyor!