Fanzin çıktığı yolculukta emin adımlarla yürürken ne etrafa salça oluyor ne de kıçı kırık, laçka heriflere laf anlatma derdine giriyor. Öylesine pervasızca bir iş ki bu yürüyüş, sonu nereye gidiyor kimse bilmiyor. Bildiğini zanneden kenar mahalle abileri ise, es geçilmiş elektrik direkleri gibi sadece dikiliyorlar, hem de önlerinden geçenlere selamsızca.
Oradan oraya, raftan rafa koşarken her hafta, bazen bitkin ve yorgun düşebiliyoruz, ama birliktelik duygusu, bir iş yapıyor olgusu bizi beraber ve ayakta tutuyor.
Geçtiğimiz günlerde kendimizi çok eğlenceli ve samimi bir etkinliğin içinde buluverdik. Etkinlik yıllardır değişmeyen buluşma noktasında başladı. Sevinç’in önü. Elimizde bir kutuyla toplanmış kalabalığın yanına geldiğimizde meraklı gözler üzerimizdeydi. Bu güzel bir günün habercisi olmalıydı.
Maviturta İzmir’de düzenlediği eskiz gününe bizleri davet etti. Fanzin Apartmanı olarak yer aldığımız etkinlikte yarışmalar, serbest çizimler ve hayal gücü çarpışmaları olurken bizler fanzin katlayıp, güzel bir fanzin masası açtık. İstanbul ve İzmir’deki çizerler yaptıkları işleri konuşurken, fanzin masasına koyduğumuz her fanzin ilgi gördü.
Etkinlik her dakika kalabalıklaşıyor, insanlar masalarda üçerli beşerli oturuyordu ama bir kişi bile bu durumdan şikayetçi değildi. Bizler ise ortama ayak uydurmuş, etrafımızdaki masalarda beş dakika içerisinde ortaya harika çizimler çıkarmış insanlar hakkında dedikodu yapıyorduk. (Beş dakika ya, nasıl abi?) Ortama yeni yüzler geldiğinde hemen tanışıklık kuruluyor ve çizimler hakkında söyleşiliyordu. Her an, her dakika dolu doluydu. Yeni gelen işler ve yeni sayılarını çıkaran fanzinler üzerine konuştuk. Fanzin hakkında bilgisi olmayanları bilgilendirdik.
Çizgi roman zor bir zanaat olarak gelmiştir bana, Maviturta etkinliğinde bunun üzerine çalışma yapan insanlarla tanıştım ve bir kaçı ileriye yönelik ortak işler için sözleştik. Tabii ki çizim işi ben de değil, ama bir şeyler karalayabilirim.
Etkinlik günü tanıştığımız Ertan Ceyhan her yeni gelen yüze selam vermeyi es geçmedi. İlgisi ve alakası gün boyu devam etti. İyi şeyler olması için emek veren insanlar birbirlerini mutlaka tanır. Ertan bizim gibiydi. Emek veren ve karşılığı sadece bir gülümseme olmasını yeğleyen insanlardan biriydi. Ertan’a ve Maviturta eskiz gününe gelen herkese bin teşekkürler.
Fanzinler orada çizerler ile tanışıp yeni bağlantılar kurdu. Fanzin apartmanı ise katıldığı etkinliklere bir yenisini eklemiş oldu. Bizler ise Junker’a uğrayıp yeni işler ile rafı düzenleyip günün yorgunluğuyla evlerimize döndük.
Her şeye rağmen, Fanzin yürüyor!
Tutabilene aşk olsun.